6 weken Afrika te gaan...

Stiekem toch nog altijd een beetje aan het aftellen.. Ik moet toegeven dat ik er echt naar uitkijk om weer naar Nederland te gaan. Bijgekomen van mijn dipje vorige week, maar dat neemt niet weg dat ik er echt veel zin in heb weer naar Nederland te gaan en daar alles weer op te pakken.. :)

Maandag was het weer tijd voor een dagje Sizamele! De dag daar begonnen met het ontbijt voor de kinderen zoals gewoonlijk.. Daarna was het tijd voor een activiteit, Ivy had niks voorbereid en had het druk, dus Lynnsey en ik moesten maar wat bedenken. Al snel was de keuze gemaakt om naar buiten te gaan, het weer was verder prima, dus waarom zouden we dan ook binnen gaan zitten? Het thema die week was kleuren, ze waren voornamelijk aan het werken met de kleuren rood, geel, groen en blauw. Lynnsey en ik wilden hier verder mee werken, om te zorgen dat het leren van die kleuren alsmaar herhaald wordt, in plaats van dat er eenmalig mee gewerkt wordt en de kinderen het vervolgens gewoon vergeten. De grote doos met duplo blokjes maar mee naar buiten en deze blokjes verspreiden door de tuin (uiteraard alleen de kleuren rood, geel, groen en blauw). Vervolgens hebben we een groot kleed uitgevouwen waar de kinderen op konden zitten en vier stoelen opgehaald (wederom in de kleuren rood, geel, groen en blauw).

Toen de kinderen buiten kwamen gingen ze eigenlijk allemaal gelijk op het kleed zitten (de wonderen zijn de wereld dus echt nog niet uit). Heel geïnteresseerd waren ze aan het luisteren naar wat Lynnsey en ik probeerden duidelijk te maken aan Ivy, zij vertelde alles dan weer in het Xhosa aan de kinderen. Leuk, dat je je beseft dat je uiteindelijk meer gefocust bent op de ‘lesgeef-stijl’ van Ivy dan op hoe de kinderen de opdracht oppakken. Halverwege de activiteit waren we meer Ivy aan het coachen. Wij hadden, bijvoorbeeld, de vier stoelen om eerst de kleuren met de kinderen een paar keer te oefenen voordat we ze de blokjes (in de door ons aangegeven kleur) uit de tuin mochten zoeken. Ivy noemde de naam van een kind en zei dan ‘Green’, het was dan de bedoeling dat dat kind op de groene stoel zou gaan zitten. Ging het kind dan op de rode stoel zitten, dan moest hij of zij van Ivy weer terug op het kleed gaan zitten. De coaching van Ivy zat in kleine dingen, door op het moment dat een kind de ‘verkeerde’ stoel koos, te benoemen dat dat niet de groene stoel was, maar de rode. Het was leuk om te zien dat ze dit echt oppakte en later ook bevestiging bij ons kwam vragen of ze goed gehandeld had.

Uiteindelijk verliep de hele activiteit niet zoals we graag hadden willen zien, maar de kinderen hebben wel heel veel kunnen oefenen met de kleuren en dat was de bedoeling van het spelletje. Het is dan ook ontzettend leuk dat als je later weer binnen bent, dat de kinderen naar je toekomen met blokjes of ander speelgoed om te vragen wat de kleur ergens van is. Uiteindelijk heb ik tot aan de lunch de kleuren geoefend met vier kinderen. Het is zo leuk om te zien dat die vier kinderen later weer aan andere kinderen de kleuren proberen te leren. Verder vond ik het zelf ook heerlijk om even met een kleiner groepje kinderen aan het werk te zijn, in plaats van altijd die grote groep.. Ook tijdens de lunch, bij het terug brengen van de bordjes, kwamen kinderen langs mij lopen en dan zeiden ze de kleur van hun bordje. Hoewel het lang niet altijd de goede kleur was (lastig ook, want de bordjes zijn roze, oranje, blauw en groen), kon ik er zoveel voldoening uithalen.. Het leek er op dat wat we hadden gedaan, dat het daadwerkelijk zinvol was en dat de kinderen het ook interessant vonden. Ik was toen al erg benieuwd hoe het de dinsdag en woensdag zou gaan verlopen met de kleuren.

Het antwoord had ik dinsdag snel genoeg! Lynnsey en ik kwamen binnen tijdens het ontbijt, na het ontbijt kwamen er al heel snel twee kinderen naar mij toe. Beide hadden ze super gekleurde kleren aan die dag en al snel was het benoemen en oefenen van de kleuren weer waar het om draaide. Veel kinderen probeerden de hele dag op alle mogelijke manieren de kleuren te oefenen, ik ben begonnen met deze kleuren in het Xhosa te leren (zodat ik de kleuren in het Xhosa en het Engels kan koppelen), tot nu toe is dat nog geen succes, haha. De klikjes, waar het Xhosa vol mee zit, blijven een groot struikelblok voor mij. Het oefenen van deze klikjes werkt gelukkig wel goed op de lachspieren van de kinderen en begeleidsters, dus dan is het tot nu toe zinloze oefenen toch nog ergens goed voor.

Verder had ik deze ochtend (eindelijk) de Stenden South Africa trui gekocht. Hier probeer ik al sinds de tweede week dat ik hier ben aan te komen, maar telkens waren deze truien niet geleverd.. ‘Komende vrijdag’ was meerdere keren het antwoord van Zuko op de vraag wanneer de truien kwamen. Komende vrijdag veranderde naar volgende week vrijdag.. En hoe kan het ook anders, afgelopen maandag werden de truien pas geleverd (Iets met… TIA :)? Het begint te wennen inmiddels, haha). Helemaal blij met mijn trui in de bus naar Bathurst, niet wetende dat ik halverwege de dag nog veel blijer met die trui zou zijn dan van te voren gedacht.

Na de morning ring (morning prayer en het zingen van allerlei liedjes) en de creatieve activiteit was het tijd voor de kinderen om vrij te spelen. Met alle drie de begeleiders weg en Lynnsey en ik samen op 60-70 kinderen was het al snel een hele grote chaos. Op het moment dat we ze bijna allemaal rustig hadden stond er ineens een kind op in het midden van het lokaal, hard huilend kwam hij naar mij toe gerend. Opgetild en toen hij iets minder hard begon te huilen begon het hoesten. Ik zou op stuk naar een wc papier om een prachtige snottebel weg te poetsen, maar voordat ik überhaupt ontdekt had waar het wc papier stond, had ik een mooie portie broodpap over mijn kleren heen. Het arme kereltje kon zijn ontbijt van die morgen niet binnen houden. Na een goede schoonmaakbeurt was ik meer dan blij met mijn trui! Shirt uit, snel wassen en de trui maar aan. Gelukkig had het kleine mannetje ook nog een setje schone bovenkleding in zijn tas en in no time waren we beide terug in het lokaal. Ook dit hoort erbij, er zijn ergere dingen. Dus gewoon door met de dag daar..

Eenmaal thuis aangekomen ben ik wel als een malle gaan douchen. Hoewel ik me daar wel gewassen had, voelde het toch niet fris.. Hierna gelijk maar mijn eigen kleding gewassen van die dag (wel jammer dat ik precies die ochtend mijn was had weggebracht naar school, om te laten wassen), die middag ben ik verder nog druk bezig geweest met de literatuurstudie voor het project en ’s avonds heb ik een avond rustig aan gedaan en ben ik begonnen met ‘the following’ opnieuw te kijken :).

Woensdag weer naar Sizamele en wederom een dag dat de begeleiders te druk waren en wij maar op de kinderen moesten letten/ze moesten vermaken. Gelukkig was Welmoed er vandaag ook bij, dus sta je met drie man op een grote groep, dit is toch al wel heel anders dan met twee man. Vandaag was een dagje ‘redden-jullie-je-maar-met-de-kinderen’.. Met als mooiste dat ik de opdracht kreeg om de morning ring te doen met de kinderen. Ik mocht de hulp van Lynnsey en Welmoed ook gebruiken. Gelukkig is de morning prayer 100% Xhosa en zijn de liedjes sowieso 75% in het Xhosa en dat spreken we alle drie ook vloeiend natuurlijk.. De morning prayer mochten we overslaan en uiteindelijk was er wel één nummer wat wij goed hadden kunnen zingen met de kinderen (‘there are seven days’ is het enige nummer wat volledig in het Engels gezongen wordt). Verder heeft Cindy uiteindelijk de morning ring overgenomen. Ik wil best veel dingen doen met die kinderen, ik wil ze best bezig houden en heb er ook geen moeite mee om samen met de kinderen te zingen, maar om dit nou in het Xhosa te doen, dat komt de activiteit waarschijnlijk niet ten goede.. ;)

Naast dat we met de morning ring even in het diepe werden gegooid, mochten we tijdens de creatieve activiteit gelijk weer. Ivy had de opdracht uitgelegd aan Lynnsey en het was aan ons de taak de opdracht over te brengen op de kinderen. Niet het meest gemakkelijke, want de kinderen haken automatisch af als je teveel Engels tegen ze praat en daarnaast is de helft geen fan van tekenopdrachten. Met handen en voeten, af en toe een woord Engels en met gebruik van plaatje,praatje, daadje toch een poging gedaan. Uiteindelijk waren en maximaal 8 kinderen die de opdracht helemaal goed uitgevoerd hadden. En dat viel me nog niks tegen moet ik zeggen!

Woensdag thuis ben ik nog een blokje gaan hardlopen en na het douchen op bed gecrasht en weer een paar afleveringen van ‘the following’ gekeken. ’s Avonds nog een kijkje genomen bij de Stendenbar en uiteindelijk niet al te laat het bed in.

Donderdag was het weer tijd voor mijn enige les in de week. Wél anderhalf uur.. Tijdens deze les heb ik me opgegeven voor nog een ander project, Nomzamo. Dat is een computercursus voor kinderen uit de townships die niet mee kunnen komen met de gewone computerlessen die ze op school aangeboden krijgen. Een project wat mij echt super leuk lijkt en zo kan ik de donderdagmiddag opvullen en hopelijk nog meer uit mijn tijd hier halen. Pas als alle vrijwilligers voor dit project rond zijn kan het van start gaan er wordt dus nu nog gezocht naar vrijwilligers voor de maandag, dinsdag en woensdag voor dit project. Het cursusmateriaal is al gemaakt en ook zijn er al meer dan genoeg kinderen voor het project. Ik hoop heel erg dat ik hier nog aan mee kan werken tot de diploma uitreiking aan toe, voordat mijn tijd er hier op zit.. Het project duurt in totaal vier weken, dus het zou moeten kunnen, maar dan moet het wel uiterlijk 2 juni van start gaan. Dat is nog even afwachten dus..

Verder ben ik die middag weer bezig geweest met de literatuurstudie en aan het einde van de middag, toen ik hier klaar mee was, ben ik met Alwin en Welmoed mee gegaan naar de computercursus in Station Hill. Ik had thuis toch niet veel beters te doen en had wel zin om even bezig te zijn. Niet dat bij de computercursus zoveel te doen was (de nieuwe lichting cursisten bestaat wel uit vier personen), maar zo zat ik in ieder geval niet thuis niks te doen.

Later thuis heb ik de knoop, na lang genoeg twijfelen, voor het voetballen volgend seizoen eindelijk doorgehakt. De keuze is gemaakt, voor volgend seizoen kunnen de zaalvoetbalschoenen uit het stof en de veldvoetbalschoenen de kast in. Het liefst zou ik zaal- en veldvoetbal combineren volgend seizoen, maar mijn afstudeerstage gaat toch maar voor op voetbal ;). Eens kijken hoe een seizoen zaalvoetballen mij bevalt en dan het jaar daarop maar kijken wat ik dan wil, maar dat zie ik destijds wel :).

Vrijdag heb ik ’s ochtends lekker in de zon gelegen (het was hier dan ook eindelijk weer eens écht mooi weer!), ’s middags heb ik op school gegeten en daarna ben ik weer druk bezig geweest met het project voor Sizamele. De eerste woorden in het final report zijn getypt! Stom genoeg komt dan echt het besef dat je bezig bent met het afronden van je tijd hier en dat terwijl er nog zoveel werk te verrichten valt. Ook heb ik met Lynnsey om tafel gezeten en hebben we een planning gemaakt voor hoe we het de komende weken willen op project. De planning is gemaakt en nu wordt het komende week tijd de handen uit de mouwen te steken. Aan het einde van komende week willen we de nieuwe weekschema’s afhebben, zodat we die de maandag daarop kunnen ophangen bij Sizamele. Maar voor het zover is, moeten we komende week nog een aantal gesprekken voor met de begeleiders van Sizamele, zodat het weekschema wordt zoals zij het graag willen.

Rond vier uur ben ik met Welmoed naar Snorts gelopen waar een volleybaltoernooi was. We deden zelf niet mee, maar teams aanmoedigen is ook al leuk genoeg! Na een hele gezellige middag terug naar huis gegaan, een hapje gegeten, een powernapje gedaan en daarna weer klaargemaakt voor het Stendenfeest die avond. Een beachparty, wederom in Snorts. Hoewel ik veel gelachen heb deze avond, was het verder niet echt een hele leuke avond. Rond een uur of een ben ik dan ook naar huis gegaan met Welmoed en Joris.

Zaterdag heb ik met Joris en Uilkje gebruncht bij C’est la Vie. Hierna zijn we naar Rosehill gereden om even wat winkels bij langs te gaan. Dit ‘even’ nam uiteindelijk de hele middag in beslag, maar naar een super gezellige middag zijn Joris en ik, door Uilkje, thuis afgezet. Thuis nog even heerlijk niks gedaan en ‘the following’ gekeken en ’s avonds zijn Welmoed, Joris en ik naar The Links geweest, om daar de CL finale te kijken, met heel veel anderen… Na de wedstrijd hebben we daar nog eventjes gezeten en ben ik wederom niet al te laat gaan slapen.

Zondag mooi op tijd uit bed en begonnen aan deze blog. Al met al duurde het een hele tijd voordat ik helemaal klaar was met schrijven, want Joris, Welmoed en ik hebben een beetje onze eigen playbackshow georganiseerd :). Zo met z’n drieën Frozen kijken (voor de zoveelste keer) en dan vanmiddag even een kijkje nemen bij Barmuda! Intussen wachten op Irene, Marije, Rianne, Janna en Irma die vandaag thuiskomen van een weekend Jeffrey’s Bay!

Wat ik komende week en het weekend ga doen, heb ik nog geen idee van. Het bevalt me eigenlijk wel prima om steeds te bekijken wat voor leuks er te doen valt etc. in plaats van alles van te voren te gaan plannen.. Verder is er voor Sizamele ook nog genoeg werk te verrichten, dus daar gaat ook veel tijd in zitten. Dat heeft nu even voorrang, als we die op tijd inleveren kunnen we in de allerlaatste weer nog op vakantie, dus dat is de moeite wel waard! :)