Meeeer adrenaline!

Weer een week voorbij, nouja eigenlijk maar een paar dagen sinds mijn laatste blog, maar toch is hieronder de afgelopen week te lezen.. En... Mooi op tijd, ik kan het dus toch nog wel ;)

Maandag hebben we een dagje rustig aan gedaan, na dagen vol gepland te hebben is het ook wel lekker om 's ochtends even niks te doen. Zo hebben we de foto's van Robben Island en de tafelberg op de laptop gezet en deze bekeken. Aan het einde van de ochtend hebben we boodschappen gedaan, waardoor we heerlijk een bak ei met uitgebakken spek konden lunchen. Met de lunch in de maag zijnde richting Houtbay gereden, we waren op internet wat aan het zoeken geweest naar markten en in Houtbay zou een leuke markt zijn. Bij aankomst was er wel één markt kraampje open voor bezoekers, een fish and chips stand. Omdat we beide niet gelijk terug wilden Nasr het hostel om vervolgens de hele middag te niksen zijn we wat gaan touren door de bergen, om en om zeiden we links, rechts of rechtdoor zo ongeveer en zo werd de route bepaald.

Bij thuiskomst hebben we ons omgekleed en zijn we richting Milnerton gereden om te braaien bij Folkert en Welmoed, ook Ingrid, Irene en Lynnsey kwamen hier iets later. Na een hele gezellige avond zijn we uiteindelijk rond half één vertrokken bij Welmoed en Folkert weg. Terug naar het hostel, wat ongeveer 40 minuten rijden is. Doodleuk naar huis te rijden om er vervolgens vlak voordat we onze straat in reden achter te komen dat we de tas van Bonne, waar ook onze kamersleutel en de chip het hek bij de ingang van het hostel te openen inzaten. Toch maar naar het hostel doorgereden in de hoop dat er nog iemand wakker was die ons binnen kon laten en ons een reserve sleutel voor onze kamer kon geven, zodat we de volgende dag pas iets hoefden te regelen om onze sleutel terug te krijgen.

Maar helaas, niemand maar wakker, niet bij de receptie in ieder geval. Terug naar Welmoed en Folkert dus. Eerst maar een berichtje sturen en dan nog een uitvogelen hoe we terug kwamen. Het was nog niet de makkelijkste route namelijk, ik had internet en navigatie op mijn telefoon, maar mijn batterij was leeg. Bonne had nog genoeg batterij maar geen internet om navigatie/Google maps aan te zetten. Er bleef voor mij nog een optie over dus: kaartlezen! Dit viel me eigenlijk nog niks tegen van mezelf en zo heb zijn we terug gereden naar Welmoed en Folkert, voor een tas met één sleutel en één chip. Maar we hadden de tas weer en konden terug naar het hostel! Daar aangekomen zijn we beide relatief snel in bed gekropen en gaan slapen.

Dinsdag heerlijk uitgeslapen, uitgebreid ontbeten en daarna zijn we naar het outlet centrum vlak buiten Kaapstad gegaan om te shoppen. Hier hebben we de middag lekker rondgelopen. Toen we terug kwamen bij ons hostel hebben we ons snel omgekleed om Lion's head op te gaan, we wilden graag de zonsondergang van bovenop de berg zien. Waar het van te voren een mooie avond leek te worden, trok het tijdens onze hike steeds meer dicht. In no time was het super bewolkt en was er van de zonsondergang weinig te bekennen. We zijn toen halverwege de berg omgekeerd om terug te gaan naar de auto. De zonsondergang viel behoorlijk tegen. Donderdag zouden we opnieuw omhoog gaan en dan hopen dat het minder bewolkt zou zijn, voor het geval dat het dan weer niet super mooi zou zijn, zouden we sowieso iets eerder naar boven, zodat we voordat het een beetje donker zou worden, bovenop de berg zouden staan. Mocht het alsnog niets zijn, hoefden we alsnog niet in het pikkedonker die berg af.

Woensdagochtend zijn we maar het Two Oceans Aquarium geweest, hier hebben we zo'n twee uur rondgelopen en daarna zijn we terug gegaan naar ons hostel. Terwijl we onze straat inreden hadden we besloten dat we nog wel even Kaapstad centrum in konden gaan om daar een grote markt te bezoeken. Auto geparkeerd bij het hostel dus (in/bij het centrum parkeren zijn we beide niet zo'n fan meer van haha) en lopend maar het centrum. Heerlijk gewandeld door een parkje waar de eekhoorns om je heen huppelden en sprongen. Wat rondgesneupt op de markt en vervolgens weer terug gelopen maar ons hostel. Douchen, omkleden en uit eten met Judi. Super gezellige avond gehad en ook nog eens echt heel lekker gegeten, toch wel raar om dan afscheid te nemen, maar goed, dat hoort er bij.. De rest van de avond hebben we nog wat gepoold in het hostel en zijn we niet te laat op bed gegaan.

Donderdagochtend hebben we het eerste deel van de tassen en koffers ingepakt en hebben we gebruikt gemaakt van de was en droog service van ons hostel. Met schone kleding doorreizen :)! S middags zijn we nog een keer naar de outlet winkels geweest, om even kort rond te sneupen.. Halverwege de middag weer naar het hostel gereden, nette kleding mee voor na de hike en in de auto gestapt richting Lion's Head. We zijn iets voor drie uur bij ons hostel vertrokken en om iets voor vier uur stonden er op de top van de berg! Wederom met een prachtig uitzicht over Kaapstad. Wel moesten we nog even wachten op de zonsondergang. Waar het redelijk rustig was toen wij boven aan kwamen, werd het steeds en steeds drukker. Uiteindelijk zaten er nog flink wat mensen naar de zonsondergang te kijken.. Voor het echt helemaal donker-donker was zijn we terug naar beneden gelopen, deze weg hebben we samen met een andere Nederlander gelopen, onderweg mooi gepraat over wat hij hier deed en wat wij hier aan het doen waren.

Eenmaal terug bij de auto hebben we ons omgekleed en klaargemaakt om uit eten te gaan! Op naar stardust, waar we om acht uur met Welmoed, Folkert, Eva, Thijs, Ingrid, Irene en Lynnsey hadden afgesproken om te eten. Een plaatsje mooi voor aan bij het podium, was voor ons. Stardust is een restaurant waarbij de obers om de zoveel tijd het podium opgaan om een act uit te voeren, bij ons was dit de hele avond gevuld met zingen, heel tof om een keer mee te maken en het eten was ook nog eens prima in te nemen :D. Iets na twaalf uur zijn we weer richting ons hostel gereden, snel in bed want vrijdags ging de wekker om half 9!

Vrijdagochtend opgestaan, laatste spullen ingepakt en in de auto gedaan. Ontbeten en broodjes gesmeerd voor onderweg, uitchecken en om tien uur op naar Oudtshoorn! Over route 62, hoewel dat een aardig eindje omrijden is, zou dat de moeite waard moeten zijn. En dat was het ook zeker!! Rond een uur of drie kwamen we dan aan bij Karoo Soul, ons hostel voor twee nachtjes. Na het uitpakken van de auto eerst een duik in het zwembad genomen, daarna even heerlijk niks gedaan in de hangmatten in de tuin.. Wát een luxe! Gedoucht, een hapje gegeten en 's avonds heerlijk niks doen.

Zaterdagochtend hebben we boodschappen gedaan en daarna zinn we door gereden naar de Cango Caves. Hier hebben we de adventure tour van anderhalf uur door de grotten gedaan. De grotten zelf waren erg mooi, de tunnels waar we ons zelf af en toe door heen moesten wurmen waren geweldig! Anderhalf uur later stapten we weer naar buiten, best wel tof om een keer zo door de grotten heen te gaan.

Daarna zijn we, aan de hand van een tip van Eva en Thijs, gaan eten bij de buffeldrift. Een restaurant op een game lodge, zij hadden hier heerlijk gegeten voor weinig geld. Bonne en ik waren inderdaad niet veel geld kwijt, maar het eten was nou niet heerlijk. Waarschijnlijk de verkeerde gerechten gekozen of gewoon een pech dagje gehad, maar we zijn er beide niet enthousiast en met een halfvolle buik weggegaan.. Vervolgens hebben we nog wat vergeten boodschappen gehaald op de weg terug naar het hostel, hier hebben we ons avondeten deel twee gehad en verder een avondje kaartspelletjes en chillen. Niet te laat op bed, want zondag ging de wekker al om kwart voor zeven.

Zondagochtend vroeg het bed uit, vandaag stond de reis naar Port Elizabeth op het programma, niet de allerlaagste reis, maar we hadden nog een tussenstop gepland in Plettenberg Bay, om precies te zijn op het vliegveld :). Eerst alles inpakken en in de auto doen, ontbijten, broodjes smeren voor onderweg, uitchecken en gaan met die banaan! Voor we richting Plettenberg Bay reden gingen we, hoe kan het ook anders, eerst even de verkeerde kant op :). Uiteindelijk weer terug op de goede weg gekomen en al met al zouden we nog mooi op tijd in Plett aankomen. Twintig minuten voor elf stonden we dan op het vliegveld. Elf uur hadden we onze afspraak.

Afspraak waarvoor?





SKYDIVEN!!!!!!!!!


Formulier invullen, even wachten.... Harnas aan krijgen, even wachten.... Ja, zo bouwt de adrenaline zich al wel op voordat het je überhaupt in het vliegtuig zit. Vier mensen hebben we zien vallen, vliegen en landen voordat we zelf mochten. Het moment dat je naast de landingsbaan staat te wachten tot het vliegtuig aan de grond komt en voor je neus stopt bezorgd je al een golf van adrenaline door je lijf. In het vliegtuig ben ik door het uitzicht totaal vergeten wat ik aan het doen was. Tot dat mijn "partner" mij wees op het feit dat we al 2000ft zaten. Nog vijf keer zo hoog als dit.. Vanaf toen ging alles in sneltreinvaart. Voor dat ik het wist begon de instructeur mij aan zichzelf vast te maken, omdat alles achter je rug gebeurd heb je eigenlijk geen idee wat er precies gebeurd. Even puzzelen om nog goed te gaan zitten voordat het luikje open gaat, terwijl je aan de instructeur vast zit, maar ook dat heeft wel iets moet ik toegeven.

Toen kwam het raarste moment van alles. Met twee voeten op het balkje naast het vliegtuig staan en wachten tot de instructeur van Bonne ons het zetje uit het vliegtuig gaf... GAAAAAAFFFF!! Met een salto het vliegtuig uit en een vrije val van precies 35 seconden! Het lijkt een eeuwigheid te duren voor de parachute opengaat en dan heb je alleen de vrije val nog maar gehad. Eventjes tijd om bij te komen en toen mocht ik zelf de parachute besturen!! Nog gaver dan gaaf!! Hoppaaaaa, draaien naar rechts en ineens heel hard aan het linker koord trekken.. Dat was hoe we nog een salto konden gaan maken en hoe je dus ook heel even niet onder spanning aan de parachute hangt en dat vrije val gevoel weer opnieuw hebt. Toen ik zelf stuurde is de salto niet gelukt, de instructeur heeft het daarna zelf een keer gedaan en toen lukte het wel! SUPER TOF!!

Met iets meer dan vijf minuten vliegen was het ook alweer tijd om te gaan landen, knieën ingetrokken, voeten vooruit (dat is nog knap lastig als je in zo'n harnas hangt) en staan op het moment dat de instructeur dat zegt. GELUKT! Een landing zonder te glijden of vallen, ondanks het natte en dus gladde gras. Omdraaien, Bonne zijn landing mee krijgen. Harnas af en terug naar het "kantoor" van Plett Skydive om te wachten op de dvd en het certificaat. Even tijd om bij te komen voordat we terug gingen naar de auto. Daar eenmaal aangekomen zijn we relatief snel gaan rijden.. Op naar Port Elizabeth!

Eenmaal aangekomen in ons hostel, hebben we eerst maar alles uitgepakt en even rondgekeken in het hostel. Daarna was het dan toch tijd om de filmpjes van de Skydive te gaan kijken... Ook echt heel tof om dit dan zelf weer terug te zien! Nadat ik mezelf heerlijk uitgelachen heb, heb ik pas bericht gedaan naar mama, ook Laura is op de hoogte en verder nog niemand, naast Bonne en de mensen bij hem thuis. Ik zal zo, nadat ik deze blog online heb gegooid, wel printscreens maken en wat foto's online zetten op Facebook en later vandaag ook op mijn webalbum, als het allemaal lukt natuurlijk..

Voor nu was dit mijn blog weer.. Morgen reizen we via Addo Elephant Park terug naar Port Alfred. Het is nog kijken wat we hier dan gaan doen tot dat Bonne donderdag weer naar Nederland toe vliegt.. Er staat in ieder geval nu eerst nog aardig wat foto's in de wacht om een plaatsje te vinden op mijn webalbum, dus die komen er de komende tijd nog wel op. :)